Drankjes proeven en vliegen over dalen

Heela Nederland,

Hier ben ik weer met een nieuw verslag. Mijn laatste weekjes in Kaapstad zijn aangebroken. Het weer is hier enorm omgeslagen. Van het zonnige tropische Kaapstad is het veranderd in een koud regenachtig Kaapstad. De temperaturen zijn nog rond de 15-18 graden met op sommige dagen veel regen. Nadat we zo’n tropisch klimaat gewend zijn, is dit redelijk koud. Ook hebben we in huis geen kachel, overal enkel glas en sommige ramen kunnen niet eens dicht in huis. Binnen in huis kan het dus soms ook redelijk koud zijn. Maar goed Berber en ik vermaken ons nog steeds in Kaapstad, maar op een andere manier.

De dag nadat mams vertrokken was, hadden we afscheid diner en drankje van Anouschka, Kim en Veronique. Wat begon met een gewoon een klein drankje doen en hapje eten eindigde in de Dubliner (een bar in Kaapstad). Vrijdag hebben we Berber haar ouders en de meiden uitgezwaaid op het vliegveld.
Nadat Berber haar ouders weg waren, waren we terug met zijn tweeën en kon het “normale leven” in Kaapstad weer beginnen.

Zaterdag nadat we weer met zijn tweeën waren, zijn we eerst een cocktail gaan drinken bij Asoka. In Asoka werkt Emilio, die wij via Rianca en Anouschka hebben leren kennen. Hier heb ik echt een super lekkere verse passievrucht cocktail gedronken. Emilio had al verteld over zijn super cocktails, maar hij had ook zeker niet gelogen ze waren super!

We hebben afgelopen weken nog redelijk wat ondernomen en onze stage zo goed als afgesloten.. Laat ik beginnen met een leuke activiteiten die wij nog hebben ondernomen.
Afgelopen week is onze Duitse collega en vriendin Lea terug naar huis vertrokken. We hadden als afscheid samen nog een activiteit gepland, namelijk de ZIP liner. Gelukkig hadden we dit nog gepland voordat het weer echt omsloeg. Na iets langer dan een uurtje rijden, kwamen we aan bij de ZIP liner. Hier kregen we korte uitleg wat het allemaal precies inhoud en hoe het werkte. Daarna werden we bepakt en bezakt met een helm, handschoenen, kregen we een harnas aangesnoerd en natuurlijk veel touwen en klippen voor aan de ZIP liner. In een jeep werden we naar boven gereden over een behoorlijke hobbelweg. Na een half uurtje over de hobbelige weg gereden te hebben, kwamen we boven bij de eerste ZIP liner. Vanaf hier waren er 13 ZIP liners / kabelbanen naar beneden. Vol goede moed ben ik als eerste vertrokken en wat was het geweldig. Met een vaart over schitterende dalen vliegen. Onder je langs zie je watervallen stromen, mooie groene natuur en het lijkt of je in the middle of now where bent. Gelukkig hadden pa en ma voor mij een selfie stick meegenomen, dus heb mooie filmpjes en foto’s kunnen maken.

Het weekend daarna stond in het teken van feestjes. Vrijdag zijn we naar een ander studentenhuis hier in de buurt geweest, waar veel Nederlanders wonen. Hier zijn we begonnen met potje bierpong en hebben de avond afgesloten in de stad. Ze wilde graag een keer naar club 31, dit is een club op de 31ste verdieping van een bedrijf waar je mooi uitzicht hebt over Cape Town. Minimum leeftijd is hier 21, ging moeilijk worden met twee meiden van 19 in de groep, maar we gingen het proberen. Toen we nog maar net in de rij stonden, kwam de bewaker al naar ons toe dat het onze geluksdag was en dat we via de VIP naar binnen mochten. Geen lange rij meer en geen ID controle. Toen we binnen kwamen, konden we in de lift met een persoonlijke bewaker erbij naar boven. Onderweg naar boven gingen mijn oren al klapperen. Toen we boven kwamen zagen we al snel dat we niet de juiste kleren hadden aangetrokken. Wij stonden daar op onze sneakers en simpele kleren, terwijl iedereen op mega hakken liep en chique jurkje aanhad. Maar goed toch een super avond gehad.
Zaterdag hadden we een luie dag, beetje voor school gewerkt en in ons bed gelegen. Maar ’s avonds was er in het zelfde studentenhuis een huis verjaardagsfeestje.
Zondag hadden we wederom met dezelfde groep Nederlanders een uitstapje gepland. We vertrokken in een taxibusje naar Paarl om daar een wijn, bier en chocolade te proeven. Op de heenweg lag iedereen te slapen in de bus, maar eenmaal aangekomen waren we weer fit om de wijntjes en biertjes te proeven. Bij de afdeling chocolade werd ik een beetje misselijk, dit was echt niet mijn favoriete onderdeel. Uitgeput na een vermoeid weekend zijn we na lang wachten terug in de taxi bus gestapt en onder begeleiding van foute muziek terug naar Cape Town gereden.

Door de weeks zijn we nog een keer een lekker cocktailtje gaan drinken bij Asoka en hebben we allemaal nieuwe huisgenoten gekregen. Het huis zit nu weer helemaal vol. We zitten nu met 5 vrouwen en 1 man in huis hartstikke gezellig dus. Met de nieuwe huisgenoten erbij ondernemen we best wel wat samen. Zo zitten we nu ook iedere avond samen aan de keukentafel en gaan we samen wel eens uiteten.
Ook zijn we met huisgenoot en vriendin van huisgenoot naar een rugby wedstrijd geweest, de Stormers tegen de Cheetas. Wat ging dat er heftig aan toe zeg. Ik snapte niet veel van de spelregels, gelukkig wist Berber wel een klein beetje hoe het werkte en kon ze mij uitleg geven. Dit was ook iets wat wij zeker hier in Cape Town wilde doen, dus kan nu ook van ons lijstje worden geschrapt.

Maar goed tussen alle pret door hadden we natuurlijk ook nog stage en onze schoolverslagen. Zo ben ik één week helemaal alleen naar stage gegaan, omdat Berber ziek was.
Binnen Wood Side is het de gewoonte dat iedere stagiaire een afscheidstekening op de muur maakt (mits ze natuurlijk niet willen). Afgelopen week heb ik mijn creativiteit nog eens naar boven gehaald en ben ik begonnen met tekenen. Na een uurtje stond er een grote Garfield op de muur getekend. Berber en ik zijn samen gaan verven en na een ochtendje verven was hij zo goed als af. Jammer dat een van de bewoners er perse door moest wrijven, terwijl de verf nog nat was. ’s Middags konden we dus opnieuw beginnen met verven. Maar goed na wat uurtjes creatief bezig zijn, mogen we best trots zijn op het resultaat.
We beginnen de bewoners steeds beter te kennen en daarom wordt stage ook steeds leuker. We ondernemen activiteiten met de bewoners en nemen ze soms mee naar de dag besteding. Het wordt dus ook moeilijker om afscheid te nemen. Wij gaan weer verder met ons leven en gaan leuke dingen ondernemen, terwijl hun daar nog voor hun hele leven zitten. Sommige bewoners hebben ook niemand die langs komt of niemand die om ze geeft. Het enige wat ze dan hebben zijn de mensen die binnen Wood Side werken en dat is best hard om te zien. Na al die weken dat we nu bij Wood Side zitten, bouw je met bepaalde bewoners een band op. Ook zitten sommige bewoners alle dagen van de week gewoon voor zich uit te staren en wordt er geen activiteit met ze ondernomen. Er is een groepje dat naar de dagbesteding gaat, maar dit zijn vaak dezelfde bewoners. Ze hebben gewoon te weinig personeel om iedere bewoner naar de dagbesteding te laten gaan. Dus nu laten ze alleen de “iets betere” bewoners naar de dagbesteding komen, terwijl de andere vaak voor zich uitstaren.
Sinds een paar weken is het al iets beter georganiseerd met de activiteiten voor de kinderen. Van maandag tot donderdag staat er een activiteit vast per afdeling. Zo wordt er afgewisseld tussen watertherapie/waterspelletjes, massage, dagbesteding en speelbox. Per dag komt er dan een box voor die activiteit van vandaag op de afdeling of ze gaan naar de dagbesteding. Sommige verzorgenden doen echt iets met die box, maar andere vinden het mooi dat hij er staat maar openen de box niet. Ik heb al een paar keer proberen voor te stellen om meer speelgoed of materiaal op de afdelingen te leggen. Zo zijn er een paar bewoners die zelf goed kunnen puzzelen of sommige die graag in een boekje bladeren, maar ze hebben de mogelijkheid niet op een puzzel of een boekje te pakken. De puzzels en de boekjes liggen allemaal op de dagbesteding, waar de bewoners niet zomaar kunnen komen omdat daar een slot op zit. Maar naar deze tip wordt nog niet echt geluisterd, jammer helaas.

Ten slot zijn Berber en ik druk bezig met de verslagen voor school. Wat een werk.. Maar ik denk en hoop dat we op de goede weg zitten.
Voor de komende week staan er nog een paar leuke activiteiten op de planning, maar die bewaar ik voor mijn volgende verslag.

Vele lieve groetjes uit Cape Town!!