Stage, Surfen, Shoppen..

Weeral een week voorbij, de dagen vliegen hier voorbij. Deze week hebben we weer veel gezien en gedaan. Zo zagen we van de week op de snelweg, dat de fietsers gewoon tussen de auto’s fietsen. Ook het tanken in Afrika is ideaal. Je rijdt met je auto naar een pomp en iemand komt aan je raam vragen hoeveel benzine je wilt. Je kan dus gewoon tanken zonder dat je uit je auto stapt. Nadat ze voor je hebben getankt vragen ze ook nog of het raam schoon gemaakt moet worden. En ten slot kan je door het raam afrekenen en zelfs pinnen. Ik stel voor dat ze dat in Nederland ook gaan invoeren, echt ideaal!!

Na deze 3 weken Afrika hebben we al redelijk wat Afrikaanse woorden gehoord. We hebben er een paar onthouden en sommige gebruiken we ook al binnen Wood Side.
File = bumpie bumpie
Een klein beetje = ’n klein bietjie (als ze het snel in het Afrikaans zeggen, klinkt het als ‘n klein pikkie’)
Dankje = dankie
Alsjeblieft = asieblief
De trein rijdt niet = die trein beweeg niet
Veel mensen = baie mense (als ze dat snel zeggen lijkt het op Bayern München)

Maar goed mijn tweede week stage, laat me daar eens mee beginnen. Moet zeggen dat de tweede week mij stukken beter beviel dan de eerste week. We krijgen al iets meer taakjes, maar dat zijn nog steeds veel administratieve taken zoals kopiëren enzovoorts. Dinsdag was het super mooi weer en hebben we 3 kinderen meegenomen om een duikje te doen in het zwembad. Ik zelf heb niet gezwommen, omdat ik eerst nog aan het kopiëren was. Uiteindelijk heb ik wel aan de kant gezeten en gezien hoe de kinderen van dit uurtje waterplezier genoten. Woensdag kwam er een soort van entertainer (clown) bij Wood Side, die met ongeveer 7 redelijk goede kinderen verstoppertje ging spelen. Berber en ik gingen meespelen met verstoppertje. Bijna alle kinderen die meededen zaten in een rolstoel, waarvan er maar 2 zelf met de rolstoel konden rijden. Mijn cliënt had ik goed achter een stapel dozen verstopt, maar dat vond ze niet zo leuk. Ze kwam al snel zelf vanachter de dozen vandaan gerold. Mijn cliënt snapte er niets van en vond het ook niet zo leuk. Berber haar cliënt daarentegen die vond het helemaal geweldig, die was helemaal aan het schreeuwen en aan het lachen (wel jammer dat er een aardig geurtje uit zijn broek kwam). Het is super leuk om de kinderen dan zo te zien genieten. Dan kregen we donderdag de taak om de medicijnen voor de volgende week uit te zetten voor een afdeling. Hier zagen we beide geen begin en geen einde aan. De medicatielijsten klopte niet met de medicijnen die in ieder zijn zak zaten en van veel medicijnen waren er te weinig. Ook zagen we bij sommige cliënten dat ze vaak hun medicatie niet krijgen, dan zat de medicatie van deze week er gewoon nog in. Met een beetje hulp van onze begeleider zijn we er uiteindelijk uitgekomen.
Ze vinden het op stage van de ene kant leuk dat er Europese mensen komen, die hun eventueel kunnen helpen met verbetering. Maar van de andere kant willen ze hun methode niet graag veranderen en willen ze geen beter wetende Europeanen hebben. Wij hebben al eens voorgesteld om een handig up to date overzicht van de medicatie te maken. Ook de andere Nederlandse stagiaire heeft dit al eens voorgesteld, maar bij de verpleegkundige zit deze methode goed in het hoofd. Vaak weten de verpleegkundige ook alles wel uit hun hoofd, maar als er een keer een verandering komt in medicatie kan het makkelijk een keer vergeten worden. Ook voor ons, als nieuwe verpleegkundige binnen Wood Side, is het behoorlijk moeilijk en kost het veel tijd om de juiste medicatie te zoeken.
Wat ik soms ook nog dubbel vind binnen Wood Side is hoe ze omgaan met bepaalde situaties van cliënten, zoals agressiviteit en het niet willen slikken van medicatie. Ik snap best dat er in sommige situatie iets harder moet worden aangepakt, maar van de andere kant kunnen ze hier de kinderen ook uitlokken. Ik vraag me dan wel eens af of ze sommige dingen niet op een andere manier kunnen aanpakken.

Nou even terug naar de leuke momenten die we buiten stage hebben beleefd.
Dinsdag avond was het Sint Patricks Day, een Ierse feestdag. Onze 2 ‘mannelijke’ huisgenoten vroegen of we mee een biertje wilde gaan drinken in de stad. Daar zeiden we natuurlijk geen nee tegen. We trokken onze groene kleren uit de kast en maakte ons klaar voor een avondje stappen. Aangekomen bij Long Street zagen we al snel dat we beetje te voorzichtig waren geweest met groene kleren. In het café liepen ze met groene pruiken, groene jurken, groene sieraden en sommige hadden groene schmink op. We zagen ook iedereen met groen bier lopen, dus dat moesten wij ook proberen. Na 2 van die halve liters groen bier, zag ik al helemaal groen. Toen ik woensdag ochtend wakker werd waren mijn vingers nog groen en moest ik mijn tanden nog eens goed poetsen voordat ze weer terug wit zagen.

Vrijdag begon ons weekend weer en we hadden besloten deze dag onze eerste surf les te nemen. Eerst wilde we een beetje uitslapen, dus tegen 12 uur vertrokken we met de trein naar Muizenberg (zoals ik al eerder heb gezegd is dit het surf strand van Kaapstad). Er werd ons een mooi strak pak aangemeten en daarover een grijs shirt zodat onze leraar ons niet kwijt kon raken… We zouden anderhalf uur les krijgen van een man, die volgens mij niet heel vrolijk was toen hij zag dat hij aan 2 van die beginnelingen les moest gaan geven. Na een hele korte uitleg moesten we gelijk het water in. Het waaide flink en het was opkomend water, dat betekende dat de golven enorm hoog waren. De eerste keer heb ik mooi op mijn surfplank gelegen, terwijl ik door de golven als een speer naar de kant werd gebracht. Beetje bij beetje ging het beter, maar iedere keer moest ik door de heftige golven terug het water in lopen terwijl de golven me binnen 5 seconden terug aan de kant brachten. Op gegeven moment kon ik op mijn knieën zitten, maar toen ik wilde gaan staan viel ik met een behoorlijke klap van mijn surfplank. Bij deze val bezeerde ik mijn rug, waardoor ik even een paar minuten aan de kant heb gestaan. Maar goed we hadden betaald voor anderhalf uur les, dus vol goede moed ging ik terug het water in. Uiteindelijk heb ik misschien 2 of 3 seconden op het bord rechtgestaan en voor de rest op mijn buik erop gelegen. Na anderhalf uur was ik kapot en was ik blij toen ik in de surfschool onder de warme douche kon staan.
We zijn het nog eens van plan te proberen, maar dan willen we het proberen bij beter weer en afgaand water.

Zaterdag hadden we gelukkig geen intensieve activiteit gekozen, want ik was redelijk stijf in mijn rug van het surfen. Ook mijn armspieren en schouders waren redelijk stijf. Onze Duitse collega heeft voor 2 weken een auto en vroegen of we met haar en haar vriendin mee wat marktjes af gingen. We begonnen met de Old Biscuit Mill. Hier was het super druk en al moeilijk om een parkeerplekje te vinden. Er zijn verschillende kraampjes en winkels op deze markt, maar ook is er een enorme eet tent. Hier kan je alles van eten vinden, van elk land is er wel een kraam. Ook live muziek was bij deze markt aanwezig. Super leuke markt dus. Toen zijn we doorgereden naar Hout Bay, daar aangekomen werden we verwelkomt met een enorme vis lucht. We dachten eigenlijk dat dit de markt zou verpesten, maar Hout Bay was net iets gezelliger dan Old Biscuit Mill. Deze markt houdt verder hetzelfde in als Old Biscuit Mill, veel kraampjes maar ook veel eet tenten.
Nadat we uit gegeten en geshopt waren bij de markten gingen we door naar Canal Walk, dit is een enorm groot winkel centrum in Kaapstad.
Op de weg van Hout Bay naar het Canal Walk zijn we langs mooie wegen gereden en konden we genieten van een super mooi uitzicht. Onderweg zijn we nog een keer gestopt om mooie foto’s te maken. Na een lange dag shoppen hebben we besloten niet meer te gaan stappen en optijd te gaan slapen.

Zondag vroeg onze collega wederom of we mee wilde, deze keer richting Simon’s Town. Hier zou een soort van NAVY festival zijn. Daarna zouden ze misschien door rijden naar het pinguïn strand, dus wij besloten mee te rijden. De reis naar Simon’s Town viel enorm tegen, we hadden blijkbaar niet alleen het idee gehad om naar dat festival toe te gaan. Daar aangekomen lag de haven vol met Duitse mariniersboten. Berber en ik hoopte dat we hier maar even zouden blijven, want die boten vonden we niet heel interessant. Maar kan nu wel zeggen dat ik eens op een mariniers boot heb gestaan en nog wel een Duitse. Nadat we paar uur naar boten hebben gekeken en naar een nagespeelde oorlog, wilde de meiden naar huis. Ze wilde niet meer naar het pinguïn strand, want ze wilde optijd naar huis voor een concert waar ze misschien geen tickets voor hadden. Berber en ik baalde enorm, want we hadden er naar uit gekeken om naar het pinguïn strand te gaan.

Nu ben ik weeral begonnen aan mijn derde week stage en zijn we de plannen voor volgend weekend al aan het bedenken.

Lieve groetjes uit Kaapstad