Pinguïns en Baboons

Sorry het heeft eventjes geduurd maar hier is mijn reisverslag weer. Afgelopen weken heb ik iets meer aan school gewerkt en daardoor minder tijd gehad voor mijn reisverslag.

Onze eerste week met onze auto hadden we al gelijk pech.. Zoals ik in mijn vorige reisverslag al aangaf hadden we maandag onderweg naar het strand al pech. Ik zag onderweg toen op een berg in de file stonden dat onze auto oververhit was. We hebben de eerste beste afslag genomen om de file uit te komen en op zoek te gaan naar een tankstation. Gelukkig kwamen we er al snel eentje tegen. Met wat hulp van de mannen bij het tankstation was de auto snel afgekoeld en konden we verder rijden. Voor de zekerheid de garage een bericht gestuurd met wat er was gebeurd. De eigenaar van de auto schrok beetje van dit bericht en wilde ons de volgende dag gelijk zien met de auto. Dus na stage maar gelijk langsgereden voor een check. Toen bleek dat er in de pijp voor de watertoevoer een enorm gat zat. We deden net of dat we verstand van hadden en luisterde aandachtig naar het verhaal van de monteur. Na een kwartier was onze auto weer gemaakt.
Maar vrijdag begon het opnieuw.. Onze huisgenoot zag dat er enorm veel water onder onze auto lag nadat we hem net hadden geparkeerd. Opnieuw was de temperatuur te hoog en stond de motor te dampen. Opnieuw de eigenaar een berichtje gestuurd. We hebben dus nog geen week in onze oude auto kunnen rijden. Tot nu toe is onze auto nog steeds niet gemaakt.

Ik heb wederom iets gegeten wat sommige Zuid Afrikanen hier in Kaapstad zelfs nog nooit gegeten hebben. Eén van onze begeleidsters op stage heeft een enorme tuin met verschillende soorten fruit in de tuin. Ze had ons al een keer een soort appel gegeven, maar dan iets minder lekker (de naam ben ik vergeten). Van de week had ze een delicious monster meegenomen. Het zag eruit als een grote groene cocon, maar smaakte als een kiwi en een ananas samen.

Ook heb ik afgelopen twee weken weer twee activiteiten ondernomen die op onze “bucket list” stonden. We zijn naar Boulders Beach (pinguïn strand), Kaap de Goede Hoop en Cape Point geweest. Eerste zijn we met een auto vol met onze huisgenoten naar Boulders Beach gereden. Dit strand is echt vol met pinguïns waar je gewoon tussen kan lopen en op een paar meter afstand foto’s kan maken van een pinguïn. Na zo’n 200 foto’s gemaakt te hebben van een pinguïn hebben we ook nog een duikje genomen in de zee en een hapje gegeten. Deze dag hebben we ’s avonds afgesloten in Longstreet. Er stond een stap avond met onze huisgenoten gepland, want het was het laatste weekend van één van onze huisgenoten. Deze stap avond hebben we afgesloten bij de Mac Donalds en hier in Afrika is de Mac Donalds friet de lekkerste friet die ik tot nu toe hier heb gegeten!!

Onze tweede activiteit van de bucketlist was een dagje Kaap de Goede Hoop en Cape Point. Met de radio hard en de ramen open zijn we langs hele mooie wegen en routes gereden om uiteindelijk bij Kaap de Goede Hoop aan te komen. Alleen voor de weg ernaar toe moet je een keertje naar daar gaan. Eenmaal binnen in het gebied werden we verwelkomt door apen, baboons genoemd. Langs de kant van de weg waren al verschillende keren gewaarschuwd dat je de ramen van je auto dicht moest houden voor banboons, want die zijn “gevaarlijk”. Ze durven eten en drinken uit je auto te stelen bedoelde ze daarmee te zeggen. Bij een baby aapje langs de weg zijn we gestopt om foto’s te maken. Een van zijn oppassers besloot op een auto te klimmen die voor ons stond. Maar deze baboon schrok al snel van de ruitenwissers die gingen bewegen.
Na de baboons te hebben bewonderd, zijn we eerst doorgereden naar Kaap de Goede Hoop. Hier hebben we eerst 10 gezinnen op de foto moeten zetten, voordat wij eindelijk bij het bord konden staan. Daarna zijn we doorgereden naar Cape Point, waar we een klimmetje omhoog moesten maken. Op de top bij de vuurtoren waaiden we bijna weg. Denk dat het daar wel windkracht 20 was ofzo. We probeerde wat foto’s te maken, maar dat was niet gemakkelijk met die harde wind door je haren... Wel is het ons gelukt om wat foto’s van de schitterende omgeving te maken. Dit kan ik eigenlijk niet omschrijven hoe de omgeving er daar uit ziet. Ook op foto’s is het heel anders dan in het echt.

Op de terug weg naar huis, besloten we de Cheapmans Peak te nemen. Dit is een bekende route in Kaapstad, waar je voor moet betalen om hem te mogen rijden. Het is ook een enorm mooie route om te rijden en zeker de moeite waard om onderweg eens te stoppen. Ik heb heel deze route gereden, echt een uitdaging. Met onze brede Mercedes over smalle wegen zigzaggen. Ik heb niet veel van de omgeving meegekregen tijdens het rijden, maar gelukkig heb ik dat tijdens onze stop kunnen bewonderen.

In Kaapstad zijn ze ook bekend met load shedding. Er is in Kaapstad maar één maatschappij voor elektriciteit. In bepaalde periode kan deze maatschappij het niet aan om iedereen van elektriciteit te voorzien. Er is op internet een schema te vinden met wanneer in welk gebied de elektriciteit uitvalt en in welke periode. In april ging er een schema in waarbij ieder gebied meestal twee keer per dag 2,5 uur zonder stroom zat. Van de week vergaten we iedere keer op het rooster te kijken, wanneer we zonder stroom zaten dus het was iedere keer een verrassing wanneer we ineens in het donker zaten. Op vrijdag gingen we naar Hout Bay market, hier zijn verschillende eettentjes en speelt ieder weekend een live band. Om 8 uur begon daar de load shedding. We hadden net ons eten op, toen ineens alle lampen uitvielen op de market. Gelukkig stonden er overal kaarsjes en was er een aggregaat voor de band, zodat het feest door kon gaan.

Dan als laatste ga ik nog snel wat vertellen over de super ervaring die we nog hebben meegemaakt deze week. We kregen de eer om een echte traditionele Afrikaanse bruiloft bij te wonen. Onze hoofdzuster van stage vroeg ons vorige week wat we van het weekend te doen hadden en of we geen zin hadden om mee te gaan naar een bruiloft. De zus van haar man ging trouwen. Hier zeiden we natuurlijk geen nee tegen, want deze kans krijgen we misschien geen tweede keer meer. De dress code was blauw met goud, dat had ik natuurlijk niet meegenomen of niet eens in me kast in Nederland liggen.. De dag voor de trouwerij zijn we nog opzoek gegaan naar iets blauws, maar niets gevonden. Dan maar een andere neutrale kleur aangetrokken met blauwe accessoires. Zaterdag ochtend vertrokken we met onze Duitse collega naar het huis van onze hoofdzuster, daar zou de bruid zijn. We moesten daar om 11 uur zijn, want om 12 uur begon de kerk. Toen we daar om 11 uur aankwamen werd de deur opengedaan door mannen in een joggingsbroek en vrouwen op croccs. Wij stonden daar in onze chique rokken/jurken en op onze hakken. We dachten even oeps shit beetje over dressed. Maar al snel bleek dat ze er nog lang niet klaar voor waren, iedereen moest nog omkleden en make-up op. De bruid kwam binnen in een joggingspak en zonder make-up. Al snel begon de stress en moest iedereen worden opgemaakt. Tegen 12 uur kwamen de bruidsmeisjes binnen en die gingen zich ook nog omkleden. Het huis, wat misschien 20 vierkante meter was, stond ineens vol met 20 mensen. Wij zijn buiten gaan wachten tot iedereen klaar was. Uiteindelijk stapten we om 1 uur in de auto, met onze persoonlijke begeleider die onze hoofdzuster voor ons had geregeld. Wij dachten echt naar een kerk te rijden maar het was een zaal boven een winkel. Daar aangekomen zat de kerk al voor een deel vol met zingende en dansende mensen. Ik denk dat tegen 2 uur de kerk dienst begon, veel te laat dus maar dat is Afrikaanse tijd. Echt zo indrukwekkend om dat eens mee te mogen maken. De bruidsmeisjes en de bruid komen al dansend binnen en heel de kerk begin te gillen als ze binnen komt. Ook wordt er constant door de kerk “amen” of “halleluja” geroepen. Na een lange maar indrukwekkende kerkdienst kregen we eten in de kerk. Dit doosje met eten heb ik dicht mee naar huis genomen, zag er niet heel smakelijk uit. Achteraf bleek dat het kippenlevers op een stokje waren.

Na de kerk mochten we ook nog mee naar de receptie. Toen ik de zaal inliep geloofde ik bijna niet wat ik zag.. Dit leek net een film. Die zaal zag er fantastisch uit, vele ronde tafels voor de gasten, die aangekleed waren in het goud met blauw. Op het podium een luxe bank voor het bruidspaar, 2 tafels voor de bruidsmeisjes en jongens. Een enorme taart stond er klaar. Echt geweldig. Wij hebben plaats genomen aan een ronde tafel, waar al snel de verschillende drankjes en snacks op tafel kwamen. Op deze bruiloft was alles aanwezig, niets miste.
Er werd deze avond veel gedanst, gedronken en gegeten. Aan het einde van de avond stond het podium vol met cadeautjes. Iedereen was dankbaar dat wij op die bruiloft aanwezig wilde zijn, maar wij waren net dankbaar dat we aanwezig mochten zijn.

Nu zitten mijn weken weeral vol gepland met leuke dingen en heb ik het weer enorm druk.

Lieve Afrikaanse groetjes